.
به گزارش روز یکشنبه ایرنا از پایگاه اطلاع رسانی اتاق تهران، محمد فاطمیان افزود: وزارت صنعت، معدن وتجارت می تواند در شکل دهی و چگونگی ورود به بازار سیمان ایفای نقش داشته باشد؛ در واقع می تواند از ساختارسازی بازار و شبیه سازی آن که نقش بسیار مهمی دارد، وارد شود.
به گفته وی، امروز در ارتباط با بحث سیمان نخستین موضوعی که وجود دارد، روش های تولید و بهینه سازی یا کمک به ارتقای تولید بهینه است.
فاطمیان، «موضوع موانع قانونی و کاستیهایی که در اجرای بسیار تند قانون یا در کمبود و نبود قانون وجود دارد و اتاق و تشکل ها و در واقع کمیسیون هایی تخصصی مانند کمیسیون صنعت اتاق می توانند به عنوان پیشنهاد دهنده، این موضوع ها را مطرح و بررسی کنند» به عنوان دومین دغدغه در بخش سیمان معرفی کرد.
وی سومین بخش از مسایل مهم در حوزه سیمان را در کنار اصلاح قوانین و تولید بهینه، موضوع بازاریابی دانست و گفت: اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران می تواند اتاق فکری برای بحث بازرگانی باشد و در کنار آن دیگر کانون های موثر نیز می توانند همفکری داشته باشند.
به گفته این مقام مسئول، اتاق بازرگانی به عنوان پارلمان بخش خصوصی و هدایتگر این بخش و همچنین بالاترین هرم تصمیم گیری در این حوزه می تواند تاثیرگذار و دارای روابط مستقیم با دولتها باشد و قادر است به خوبی نقشآفرینی کند.
وی تاکید کرد: انتظار می رود اکنون که بسیاری از تولیدات ایران با چالش فروش روبرو شده اند، در حوزه داخلی، منطقه ای و جهانی اتاق نقش بیشتری بپذیرد، قویتر وارد شود و کمک کند.
این مقام مسئول اضافه کرد: امروز بخش خصوصی در صنعت سیمان، شیرازه امور را در اختیار دارد و گزارش های سود و زیان، فعالیت در بورس، هیات مدیره، بودجه و مجمع و.. را ارایه می کنند؛ در واقع ذی نفعان اصلی در این عرصه بخش خصوصی است.
به گفته وی، زنجیره ارزش در محیط کسب و کار سیمان و بازیگران اصلی آن بخش خصوصی است و اکنون تعداد زیادی از واحدهای سیمانی و در واقع بخش مهمی در قالب هلدینگها فعالیت دارند.
فاطمیان یادآور شد: امروز 70 کارخانه سیمان در کشور تولید دارند و 10 واحد سیمانی نیز در قالب یک هلدینگ فعالیت می کنند؛ همچنین 12 واحد دیگر نیز با یک هلدینگ دیگر تولید می کنند؛ بنابراین ظرفیتهای بسیار خوبی وجود دارد. این تولیدکنندگان می توانند در تصمیم گیری و اجرا نقش برعهده گیرند و سرعت عمل داشته باشند.
به اعتقاد وی، بهتر از هلدینگ، ساختار کنسرسیومی است که باید به آن سمت حرکت کرد، زیرا در هلدینگ ها، آنهایی که سهام زیادی دارند می تواند حرف بیشتری بزند اما در ساختارهای کنسرسیومی منافع مشترک برای زمان های مشخص، در مکان های مختلف و در قالب پروژه محور تعریف می شود؛ با توجه به شرایط حوزه سیمان این کنسرسیوم میتواند ساختار صادرات محور بودن را پایهگذاری کند.
مدیرکل دفتر صنایع معدنی وزارت صنعت، معدن وتجارت افزود: اکنون ظرفیت های بسیار مناسبی برای حل مشکلات از جمله در حوزه سیمان وجود دارد و باید تشکل ها محدودیت ها و مشکلات خود را در کمیسیون های تخصصی اتاق ایران مطرح کنند و بعد اتاق وارد عمل شود و با کمک نمایندگان دولت که در اتاق حضور دارند، موضوع را به آگاهی مسئولان و مقام های وزارتخانه ها برسانند.
وی یادآورشد: اختیارات ورود تشکل هایی مانند انجمن کارفرمایان سیمان به بحث های رقابتی و کنترل بازار به شرط رقابتی عمل کردن در فضای کسب و کار مورد توجه است و نقطه آغازین آن کمیسیون صنعت اتاق تهران بوده و اکنون باید روی این مقوله کارهای تکمیلی صورت گیرد.
به گزارش ایرنا، بر پایه آمارهای منتشر شده، در سال 2015 میلادی مجموع صادرات سیمان و کلینکر ایران به بیش از 15 میلیون تن رسید که بازار عراق نزدیک 48 درصد آن را جذب کرد.
سال 2014 ایران با صدور 18 میلیون و 900 هزار تن سیمان و کلینکر رکورد صادرات این بخش را شکست که بیش از 50 درصد این رقم رهسپار عراق شده بود.
جمهوری اسلامی در سال 2014 با تولید بیش از 70 میلیون تن سیمان و کلینکر رتبه چهارم جهان را کسب کرد و با صدور 18 میلیون و 900 هزار سیمان و کلینکر به عنوان نخستین صادرکننده معرفی شد.
بر اساس سند راهبردی وزارت صنعت، معدن و تجارت ظرفیت تولید سیمان در سال های 1396، 1399 و 1404 به ترتیب باید به 90 ، 100 و 120 میلیون تن برسد. همچنین بر پایه این سند، میزان صادرات این ماده در سه سال یاد شده باید به ترتیب 21، 24 و 32 میلیون تن شود.