حسین سلاح‌ورزی، رییس سازمان ملی کارآفرینی ایراناظهارات اخیر سیدمحمد اتابک، وزیر صنعت، معدن و تجارت درباره زیان‌های سیاست‌های ارزی بر صادرات، گرچه به چالش واقعی ناهماهنگی سیاست‌های بانکی و تجاری اشاره می‌کند اما بیشتر به یک انتقاد سطحی شباهت دارد تا راهبردی برای حل معضل.
اتابک با نکوهش الزام ثبت ارز صادراتی در اتاق مبادله و کسر ۴درصد از آن، صدای فعالان اقتصادی را بازتاب داده که در شرایط ارزآوری ۵۷میلیارد دلاری صادرات غیرنفتی، با موانع جدی مواجه هستند. تاکید او بر حق صادرکنندگان برای مدیریت ارز خود، ظاهرا حمایتی است اما بدون پشتوانه عملی بیشتر به شعار شبیه است.
این اظهارات از چند منظر نقدپذیرند؛ نخست، اتابک به‌جای ارائه راهکارهای مشخص مانند اصلاح فرآیندهای ارزی یا فشار برای هماهنگی با بانک مرکزی، به کلی‌گویی اکتفا کرده است.
این رویکرد، شائبه‌فرافکنی و طفره رفتن از مسوولیت وزارت صمت را تقویت می‌کند به‌ویژه آنکه سیاست‌های این وزارتخانه مانند فرآیند پرپیچ‌وخم ثبت سفارش، خود به گره‌ای کور در مسیر تولید و تجارت بدل شده است.
اقدامات اتابک، نظیر اعزام ۲۵رایزن تجاری یا درخواست احیای شورای‌عالی توسعه صادرات، گرچه مثبت به نظر می‌رسند اما بدون شفافیت در اجرا و نتایج ملموس، عملا ناکارآمدند. بدتر آنکه، دخالت‌های غیرمنطقی وزارت صمت در بازار و حتی اداره امور تشکل‌های بخش خصوصی، اعتماد فعالان اقتصادی را خدشه‌دار کرده و با ادعای حمایت از تجارت در تضاد است. این تناقض‌ها، کارنامه وزیر را زیرسوال می‌برد.
می‌توان گفت اظهارات اتابک در شناسایی مشکل سیاست‌های ارزی، فاقد عمق و پشتوانه عملی است. بی‌توجهی به نقش مخرب سیاست‌های داخلی وزارت صمت، از جمله ثبت‌سفارش و مداخلات بازار، اثرگذاری سخنان او را به شدت کاهش داده است. وزیر باید با پیگیری جدی هماهنگی بین‌نهادی، ساده‌سازی فرآیندهای تجاری و توقف سیاست‌های دستوری، مسوولیت خود را بپذیرد. در غیراین صورت، این اظهارات تنها به فهرست وعده‌های بی‌ثمر دولت اضافه خواهد شد.
