یک ماه به انتخابات اتاق بازرگانی مانده است ولی هنوز صف بندی‌ها روشن نیست. با این وجود بسیاری اعتقاد دارند این زمان بهترین فرصت برای اصلاح بسیاری از مشکلات درونی اتاق است.

در همین راستا با ابوالفضل روغنی گلپایگانی رییس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی و رییس سندیکای تولیدکنندگان کاغذ و مقوای ایران که سابقه مدیریت مجموعه‌های بزرگی چون کفش بلا، آزمایش، پارس الکتریک، ارج را در کارنامه خود دارد در خصوص اتاق بازرگانی و آنچه تصمیم‌گیرندگان این اتاق بالاخص در دوره هشتم اتخاذ کرده‌اند گفت و گویی انجام دادیم.

او براین باور است که این تصمیمات چندان مورد قبول و نظر همه اعضا از جمله تشکل‌ها نبوده کما اینکه اتاق بازرگانی به تشکل‌ها بهای لازم را نداده و آنچه اکنون باید در نظر گرفته شود حضور نماینده‌ای از تشکل‌های سراسری کشور که اکنون به حدود ۱۶۰ تشکل رسیده، در اتاق برای احیای حق این نهادها و رسیدگی به وضعیتشان است .

گفت‌وگو با ابوالفضل روغنی‌گلپایگانی در خصوص اتاق بازرگانی در دوره هشتم و نهم و وضعیت انتخابات در این دوره را می‌خوانید .

نقاط ضعف و قوت اتاق بازرگانی ایران

در دوره هشتم از نظر شما چیست ؟

اتاق هشتم در شرایط خاص اقتصاد ایران بنا شد، در ابتدای این دوره که همزمان با برجام بود و فضای اقتصادی خوبی در کشور به وجود آمده بود، اتاق نقش مهمی در خلق این شرایط داشت و از این حیث نقش برجسته اتاق در ابتدای دوره هشتم و ابتدای تبادلات تجاری رقم خورده از حیث برجام، قابل انکار نیست، ولی در ادامه و مقارن با دو سال آخر دوره هشتم اتاق بازرگانی و بازگشت دوباره تحریم‌ها و همزمان با ریاست‌جمهوری ترامپ و ورود او به عرصه سیاست امریکا و جهان، فضا جهت فعالیت اقتصادی ایران و فعالین اقتصادی کشور هر روز تنگ‌تر از پیش شد، در این شرایط اتاق می‌توانست نقش محوری داشته باشد و با اینکه تلاش داشت نشان دهد که اتاق‌ها از دولت‌ها جدا هستند و با این رویکرد ارتباطاتی با اروپا و امریکا داشته باشد، ولی سایه تحریم‌ها و فشارهای بین‌المللی سنگین‌تر بود .

به عملکرد اتاق هشتم از حیث عملکرد چه نمره‌ای می‌دهید؟

اتاق هشتم اگر چه شروعی توفانی داشت ولی در پایان بسیار لاک‌پشتی و توام با عدم حرکت کرد، علت عدم موفقیت را می‌توان در ساختار اتاق و قوانین دانست که دست اتاق را باز نمی‌گذارند، زیرا نقش اتاق تنها مشاوره و نظر دهی است و از حیث این نقش نمی‌توان کار خاصی انجام داد، البته گاها شاهد بودیم که افرادی در ساختار این اتاق نقش مطالبه‌گری را فراتر از اتاق انجام دادند، عیب بزرگ اتاق را می‌توان اختلافات در هیات رییسه که به بدنه اتاق هم سرایت کرد دانست به عنون مثال در دوره دوم اتاق بازرگانی اختلافاتی مابین اعضا ایجاد شد و به داخل اتاق هم گسترش یافت و سرانجام به شکل عدم همکاری با رییس اتاق نمود یافت و منجر به اتاق تضعیف شد و همزمان با ضعیف شدن و کمرنگ شدن اتاق تشکل‌هایی هم شکل گرفتند اما اگر بخواهیم جمع‌بندی از عملکرد اتاق داشته باشیم می‌توان گفت اتاق هشتم در بین اتاق‌های بازرگانی تمامی دور‌ها توانست نمره قبولی را کسب کند .

چه مواردی باید در اولویت برنامه‌های اتاق ایران در دوره نهم قرار گیرد؟

باید به دنبال قانون اتاق بود و از تصمیمات سیاسی و انتخاباتی در این دوره پرهیز کرد کسانی که می‌خواهند برای این دوره انتخاب شوند باید اصلاح قانون اتاق را در وهله اول مد نظر قرار دهند و در مرحله بعدی اجرایی شدن قوانینی است که در اختیار اتاق قرار دارد به عنوان نمونه قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار که براساس آن اتاقها موظفند در فعالیت‌های صادرات غیرنفتی با ایجاد انسجام، هماهنگی و تقسیم کار، از فعالیت موازی تشکل‌ها جلوگیری کنند و تشکل‌هایی را که زیرنظر سازمان‌های مختلف هستند را سازماندهی و هدفمند نمایند، نقش تشکل‌ها باید قوی‌تر باشد همچنین برخی از قول‌های مساعد داده شده که اجرایی نشده، بحث دیگر طرح‌هایی است که از سوی دولت و مجلس می‌آید که در این مورد نیاز است که نقش اتاق قوی‌تر باشد و اتاق باید به صورت جدی‌تری حضور داشته باشد و در بحث بهبود فضای کسب کار اتاق باید شرکت کند و اتاق را تنها زینت مجالس نکنند بلکه مبنا و محور این جلسات باید نمایندگان اتاق‌ها و تشکل‌ها باشند.

برای دست یافتن به این اولویت‌ها ریاست و هیات رییسه اتاق باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد ؟

افرادی که در هیات رییسه اتاق قرار می‌گیرند باید از فرصت کافی جهت انجام و پیگیری امور اتاق برخوردار باشند، کارآفرین بوده و همچنین باید صاحب رای و نظر در حوزه کاری خود باشند، از افراد شناخته شده و دارای تجربه بخش اقتصادی کشور و تجربه اتاق بازرگانی باشند، از افراد صاحب نام در تشکل هم در هیات رییسه استفاده شود و منتخبین در این هیات باید بدانند که اگر در این جایگاه قرار دارند نماینده کل بخش خصوصی کشور بوده و نه تنها نماینده صنف، بخش یا گروه خاصی و نگاهشان به مسائل با در نظر گرفتن منافع کل فعالان و پیشه وران باشد .

کلام آخر …

در اتاق تصمیماتی اتخاذ می‌شود که چندان مورد قبول همه نیست و کمتر به تشکل‌ها توجه می‌شود، در حالی که اکنون ۱۶۰ تشکل فعال در کشور وجود دارد بدون اینکه نقشی در اتاق بازرگانی که به نوعی خانه شان است، داشته باشند در حالی که باید از تشکل‌ها هم در اتاق حضور داشته و بتوانند نقش در تعیین تکلیف‌ها داشته باشند آنچه دیده می‌شود این است که نمایندگانی از استان‌ها گرد هم می‌آیند و با توجه به وضع موجود به نظر می‌رسد، انتخابات اتاق باید الکترونیک انجام شود .

منبع