دکتر پرویز خوشکلام خسروشاهی* گزارهای که بهویژه در یک دهه اخیر زیاد شنیده میشود آن است که ایران غنیترین ذخایر نفتی و گازی و معدنی جهان را دارد، به بازارهای بزرگی در داخل و همسایگی خود دسترسی دارد، از موقعیت جغرافیایی کمنظیری برخوردار است، به لحاظ کمّی و کیفی صاحب نیروی انسانی فوقالعادهای بوده و از این جهت شهره جهان و محافل علمی و دانشگاهی دنیاست و حتی برخی از []