در واقع بیش از ۲۵میلیون تن از کل اقلام فولادی تولیدشده در کشور، مصرف و تنها ۱۱درصد از کل تولیدات صادر شده است. این در حالی است که یکی از اهداف فولادسازان ایرانی، تولید محصولی برای عرضه در بازارهای بین‌المللی و فاصله‌گرفتن از اقتصاد تک‌محصولی نفتی است؛ اما حالا انجمن تولیدکنندگان فولاد گزارش داده که مصرف داخلی فولاد در کشور افزایش یافته و این مصرف، موتور محرک صنعت فولاد در نخستین فصل سال بوده است. به‌طور معمول، عمده تولید فولاد کشور، صرف استفاده در صنعت خودرو، لوازم‌خانگی و ماشین‌‌‌آلات می‌شود.

ضمن اینکه بخش دیگری از تولیدات فولادی کشور راهی بخش ساختمان‌‌‌ می‌شود. حال با توجه به ادعای انجمن تولیدکنندگان فولاد در زمینه مصرف بخش عمده فولاد کشور در داخل، می‌توان دو ادعا را مطرح کرد. اول اینکه با توجه به فضای تورمی کشور، بخشی از مقاطع فلزی و نیز تولیدات پایه نظیر شمش در انبارهای خرد و کلان کشور ذخیره شده است تا در آینده با قیمت دلاری بهتر به فروش برود یا صادر شود؛ گزینه‌‌‌ای که به نظر می‌رسد برای آن شواهد چندانی در دست نیست. دومین گزینه به مصرف این حجم از فولاد در صنایع کشور مربوط است که با توجه به نتایج دو گزارش «شاخص تولیدات صنایع بورس» و «شاخص مدیران خرید صنعت» گزاره معتبرتری است. از آنجا که در این گزارش‌‌‌ها اوضاع تولید در صنایعی نظیر خودرو و قطعه یا لوازم‌خانگی پررونق اعلام شده، ادعای اخیر انجمن تولیدکنندگان فولاد در حکم تایید تحرک صنعتی کشور در بهار است.