از نتایج این پژوهش می‌توان استنباط کرد که عملکرد بخش‌خصوصی در اجرای احکام قانون قابل‌‌‌‌‌‌قبول‌‌‌‌‌‌تر از بخش دولتی بوده است. این گزارش اشاره دارد بین ۱۷ دستگاه و نهادی که به‌طور مستقیم در این قانون برای آنها وظایفی ترسیم شده، تنها ۹ دستگاه نسبت به ارسال پاسخنامه یا اطلاعات موردنیاز و تهیه گزارش عملکرد اقدام کردند. دستیابی به اهداف ۱۴‌گانه قانون هم نسبت به سال‌۹۹ افزایشی بوده است. از نگاه ۱۰۸ نخبه اقتصادی که در نظرسنجی اتاق مشارکت کردند؛ علت رشد اندک میزان اجرای مواد قانون و یا عدم‌اجرای بخش قابل‌توجهی از احکام و اهداف آن «ضعف مدیریتی» است. در حال‌حاضر ۷۰درصد موانع بهبود محیط کسب‌وکار به عوامل مدیریتی و اجرایی داخلی کشور برمی‌گردد، یعنی گرچه شرایط تحریم و جنگ اقتصادی فضای کسب‌وکار را نامطلوب کرده است، اما باز‌هم این عوامل مدیریتی و اجرایی داخل کشور است که بزرگ‌ترین مانع پیش‌روی بهبود فضای کسب‌وکار بوده است. گذشته از اینکه تحریم و شرایط جنگ اقتصادی در شکل‌‌‌‌‌‌گیری فضای نامطلوب کسب‌وکار موثر بوده، از نگاه فعالان اقتصادی، ۷۰درصد موانع بهبود محیط کسب‌وکار به عوامل مدیریتی و اجرایی داخل کشور برمی‌گردد. البته نتایج پایش قانون نشان از بهبود سهم عملکرد حاکمیت به‌ویژه دولت می‌دهد. این درحالی که عملکرد اتاق‌ها و شورای گفت‌وگو نسبت به سال‌۱۳۹۹ بهبود قابل‌توجهی نداشته است، بنابراین به باور کارشناسان اتاق بازرگانی ایران دولت می‌تواند با سیاست‌های صحیح و اجرایی نقش تعیین‌‌‌‌‌‌کننده‌‌‌‌‌‌ای در بهبود فضای کسب‌وکار در سال‌های آینده داشته باشد. البته به باور تحلیلگران برای رشد اثربخشی مواد و احکام قانون باید ضمانت‌های اجرایی در جریان اصلاح مواد قانون پیش‌بینی شود؛ آنچه که در قانون تاکنون دیده نشده است. قانون بهبود مستمر محیط کسب‌وکار، یکی از مهم‌ترین قوانین مرتبط با محیط کسب‌وکار کشور است که به‌زعم طراحان و تصویب‌‌‌‌‌‌کنندگان آن، اجرای کامل و دستیابی به اهداف تعیین‌شده آن، تا حد بسیاری در بهبود شرایط کسب‌وکار در کشور و رفع موانع موجود موثر واقع خواهد شد. در این گزارش، استفاده از روش جدیدی برای پایش مورد‌توجه قرار گرفته که در آن علاوه‌بر تعریف شاخص‌‌‌‌‌‌های عملکردی مرتبط با اهداف تدوین قانون و استعلام اطلاعات شاخص‌‌‌‌‌‌ها از دستگاه‌های اجرایی ذی‌ربط، نسبت به دریافت نظرهای خبرگان حوزه کسب‌وکار از طریق نظرسنجی از فعالان اقتصادی در سه اتاق اصناف، تعاون و بازرگانی ایران نیز اقدام شده است، همچنین چهار تحول اساسی در روش‌های اجرایی در این گزارش پیش‌بینی شده است. یکی از این تحول‌‌‌‌‌‌ها، بازنگری در اهداف تدوین و اجرای قانون و به‌دنبال آن معرفی شاخص‌‌‌‌‌‌های عملکردی در مورد هریک از اهداف و احکام مرتبط با مواد قانون است. تحول دوم، وزن‌‌‌‌‌‌دهی به احکام و اهداف قانون با نظر خبرگان و ارزیابی عملکرد مبتنی بر وزن تخصیص داده شده است. سومین تحول، استفاده از مقیاس ترکیبی دوگانه برای انجام محاسبات پایش شامل اطلاعات دریافتی از مجریان احکام قانون و محاسبه شاخص‌‌‌‌‌‌های عملکردی مربوط و دیگری نتایج حاصل از نظرسنجی از خبرگان حوزه کسب‌وکار است و بالاخره چهارمین تحول‌‌‌‌‌‌، جمع‌‌‌‌‌‌بندی و ارائه نظرهای فعالان اقتصادی و خبرگان در زمینه‌‌‌‌‌‌های موردنیاز به اصلاح و بازنگری در مواد قانون، راهکارهای رفع موانع و بهبود اجرای قانون و تعیین نقش عوامل داخلی و خارجی در عدم‌دستیابی به اهداف قانون است. براساس آخرین گزارش نظارتی موجود در زمینه اجرای قانون بهبود مستمر کسب‌وکار که توسط کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی و نظارت بر اجرای اصل۴۴ قانون اساسی مجلس شورای اسلامی در سال‌۱۳۹۷ تهیه‌شده، مهم‌ترین اهداف این قانون در هشت عنوان خلاصه می‌شد. این هشت عنوان عبارتند از: «تسهیل شروع کسب‌وکار از طریق تسریع در صدور مجوزها»، ‌‌‌‌‌‌«الزام مسوولان به مشورت با فعالان اقتصادی پیش از تصمیم‌گیری اقتصادی»، «شفاف‌‌‌‌‌‌سازی اطلاعات و آمار موردنیاز فعالان اقتصادی»، «شفاف‌‌‌‌‌‌سازی معاملات بخش عمومی»، «ایجاد دسترسی به بازار برای تولیدکنندگان کوچک»، «باثبات و قابل پیش‌بینی کردن تغییر سیاست‌ها»، «ایجاد سامانه‌‌‌‌‌‌های پنجره واحد معاملات بخش عمومی و تجارت فرامرزی» و «هدایت ظرفیت‌های سیاست خارجی برای افزایش صادرات غیرنفتی و جذب سرمایه خارجی».

 

اما با شروع فرآیند اجرای پایش قانون بهبود مستمر محیط کسب‌وکار در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در سال‌۱۳۹۹، مرکز پژوهش‌های اتاق به بازنگری اهداف و تعیین سهم برای این اهداف منطبق با احکام متناظر آن پرداخت و در سال‌۱۴۰۰ نیز از همین طبقه‌‌‌‌‌‌بندی استفاده کرد و ضمن اصلاح اهداف قدیمی، چند هدف دیگر به قانون بهبود کسب‌وکار اضافه شد.