دیدار نوروزی انجمن در ساعت 16 و 30 دقیقه روز دوشنبه 29 فروردین ماه در سالن اجتماعات انجمن با حضور جمعی از اعضای انجمن برگزار گردید. در این نشست که به صورت همزمان از طریق صفحه اینستاگرام انجمن پخش میگردید، جناب آقای مهندس خلیلی رییس هیات مدیره انجمن در جایگاه حضور یافتند و به اعضا خوشامد گفتند. سپس آقای مهندس نصراله محمدحسین فلاح عضو هیات مدیره انجمن مدیران صنایع در صحبتهای کوتاهی به 2 مورد اشاره نمودند:
بعد از سالها از مطرح شدن موضوع بازسازی انجمن و تقاضای اعضا، در اواخر سال گذشته بازسازی انجمن شکل گرفت. انجمن مدیران صنایع با بیش از 2000 عضو در طی بیش از 40 سال فعالیت صادقانه و جسورانه و با گستردگی نوشتهها، گزارشها و کارهای تحقیقاتی در تمامی دولتها و فارغ از مشی سیاسی فعالیت کرده است و اگر تلاشهای انجمن نبود به نظر من وضع بدتر از این که هست میشد. انجمن باید دارای شأن و منزلتی آبرومندانه داشته باشد و کار مهمی که سال گذشته انجام شده این است که دست به نوسازی زدیم. اینجا انجمن ماست و باید باور کنیم که در کشوری که تحذب خیلی به دهان و مزاق عدهای خوش نمیآید، تنها و تنها راه دموکراتیک برای توسعه کشور در همه ابعاد انجمنها و تشکلها هستند.
ما مدیران مجبوریم از طریق بنیادهای عمومی و تشکلی حرف مردم را منتقل کنیم و برای انجام این کار باید شانیتی داشته باشیم، اینها شأنیتهای حداقلی است. کارشناسان ما با گزارشهای کارشناسی این شأنیت را اثبات کردهاند، ما برای اینکه این فضا را تلطیف کنیم برای این که بتوانیم با اعضا در ارتباط باشیم و این فضا ساخته شده است. باید همان طور که به دفاتر خود میرسیم همه با هم کمک کنیم و این نوسازی که در پیش گرفتیم را به سرانجام برسانیم.
ایشان همچنین در مورد بحرانی بودن اخلاق کسب و کار و افزایش پروندهها در دادگستری بیان کردند از چند سال گذشته بحثی در اتاق ایران و تهران جهت رسیدگی به این موضوع شکل گرفت. چرا که افزایش فشارها در حوزه کسب و کار منجر به پایمال شدن حقوق مشتریها می شود و از طرف دیگر نیز با افزایش فشار به دولت، حوزه کسب و کار دچار مشکل میشود. جهت رسیدگی و پیگیری مسائل اخلاقی در کسب و کار و در راستای کمک به فرهنگ کسب و کار قرار شد انجمنی به وجود بیاد. نتیجه اینکه »انجمن اخلاق کسب و کار« در وزارت کشور به ثبت رسید. امیدواریم با استقبال دوستان و فعالان اقتصادی بتوانیم موجب اعتلای فرهنگ و اخلاق در حوزه فعالیت های تولیدی و اقتصادی باشیم.
برنامه با سخنرانی آقای دکتر قاسمی رییس مرکز پژوهشهای اتاق ایران ادامه یافت ایشان با مرور سریعی بر تحولات و متغیرهای اقتصاد کلان در سال 1400، مؤلفههایی که بر وضعیت اقتصادی در سال 1401 اثرگذار هستند را برشمردند. اولین متغیر مجموعه تصمیماتی است که در بودجه 1401 اتخاذ شده است از جمله: افرایش نرخ ارز مبنای محاسبه ارزش گمرکی که منجر به افزایش هزینه مالیات بر ارزش افزوده و هزینه مالیات بر واردات می شود که تاثیر مهمی بر تولید در سال 1401 خواهد داشت. موضوع بعدی در بودجه بحث افزایش هزینه انرژی است و همچنین افزایش 60 درصدی مالیات بر اشخاص حقوقی خصوصی که فشار آن روی مؤدیان شناخته شده خواهد بود. نتیجه این است که محیط اقتصاد کلان در سال 1401 از دیدگاه تصمیمات بودجه ای عملاً محیط تورمی است.
دومین مؤلفه اثرگذار بحث افزایش حداقل دستمزد که می تواند تا حدود 18% مستقیما هزینه تولید را افزایش دهد و اگر اثرات القایی را نیز در نظر بگیریم بیشتر هم می شود.
موضوع سوم چشمانداز مذاکرات هستهای و بحث تاثیر و انتظارات در اقتصاد ایران در سال 1401 و همچنین موضوع چهارم بحران اوکراین و تغییر چهره جهانی است که بر مؤلفههای سال 1401 تاثیرگذار خواهد بود.
ایشان با اشاره به اینکه ادامه روند فعلی برای حیات این سرزمین و اقتصاد به شدت مخاطره آمیز است بیان کردند اگر بخواهیم به سمت
راهحل برویم، باید چند موضوع را برای خودمان روشن کنیم که همان امیدآفرینی و اقدام متناسب است. دکتر قاسمی با اشاره به مشکلات بینشی اقتصاد ایران گفتند: مشکلات دانشی نیست، بینشی است. ما به اندازه کافی دانشمند اقتصادی در ایران و ایرانی خارج از کشور داریم، به اندازه کافی سند داریم، بلد هستیم سندهای سیاستی بنویسیم و راهحلهای سیاستی بدهیم. ایشان با بیان مشکلات ادامهدار اقتصاد ایران در طول 300 سال گذشته به ارائه راهحلها پرداختند:
اول از همه بازگرداندن اعتماد است. در این مرحله دنبال این نباشیم که برای اقتصاد چه نسخه ای بنویسیم. اول از همه سیاستمداران دنبال این باشند که بگویند ما کاری که بقیه کرده اند را نمی خواهیم انجام دهیم و سرمایه اجتماعی را بازساری کنند. گزارش واقعی از وضعیت اقتصادی و اجتماعی کشور بدهند و بگویند می دانیم چه تحویل گرفتیم و ما چکار نخواهیم کرد.
دوم کنترل تنش در روابط بین المللی است. سیاستمدارن محترم توسط کارشناسان خبره گمراه می شوند. دیپلماسی اقتصادی بسیار مهم است، صادرات به کشورهای همسایه از نان شب واجب تر است، صادرات مهم است،
اینها درست اما سرنوشت اقتصاد ایران را نمی توان به اقتصاد خاورمیانه پیوند زد. این ها دو موضوع متفاوت است. دیپلماسی اقتصادی فقط صادرات و یا فقط واردات نیست، ترکیب این ها مهم است. ما چه می خواهیم؟ کدام از این کشورها می توانند به ما تکنولوژی آب بدهند؟ کدام میتوانند تکنولوژی انرژی بدهند؟ کشورهای این منطقه پسماندهای اقتصاد جهانی هستند، باید خود را به جریان های اقتصاد جهانی وصل کنیم اگر
می خواهیم توسعه پیدا کنیم.
سوم تقسیم کار مناسب بین دولت، بخش خصوصی و نهادهای عمومی غیر دولتی
چه بخواهیم و چه نخواهیم عناصر قدرتمندی به نام نهادهای عمومی وجود دارند. فرصت جنگ و دعوا نیست و باید تقسیم کار مناسبی بین بخش خصوصی و این نهادها و دولت تعریف شود و همه باید بتوانند با هم کار کنند و همه آن ها باید تعهد توسعه ای داشته باشند.
چهارم توانمندسازی بخش خصوصی. اینجا دقیقا محور بهبود وضعیت اقتصادی است. اگر تولید راه بیفتد می تواند اشتغال ایجاد کند و می تواند به شاغلین پول بیشتری بدهد و وضع کارگران بهبود پیدا می کند. اگر کارآفرینی ایجاد شود میتواند مالیات بدهد در نتیجه وضع دولت خوب می شود، می تواند حق بیمه بیشتری پرداخت کند و وضع صندوق های بازنشستگی بهتر می شود. اگر کارآفرینی ایجاد شود، یا ایجاد سود، سرمایه گذاری انجام می شود. بنابراین مهمترین عنصر، تولید مولد است و حمایت از کارآفرین. اما نه این حمایت های گلخانهای بخش خصوصی یعنی رقابت، یعنی خروج دولت از قیمت گذاری و … اگر دولت این کار را انجام داد یعنی بخش خصوصی را توانمند کرده است. نه وام رانتی، نه زمین رانتی، نه ارز رانتی. اتفاقا این ها تولید را تخریب کرده است.
پنجم بازسازی و نوسازی ظرفیت اداری و اجرایی کشور. حقیقت این است که کیفیت دولت، کیفیت اداری و کیفیت کارشناسی دولت کاهش پیدا کرده است و باید بازسازی شود. با این حرف های حقو ق های نجومی (راه به جایی نمی بریم). به نظر توطئه ای در کار است برای خالی کردن دولت از نیرو و این تخریب تولید را در پی خواهد داشت.
به نظر من راهی جز اینها نداریم و تا دلمان بخواهد بسته های مختلف می توان نوشت اما تا این موارد را قبول نکنیم به نظر نمی رسد این بسته ها به نتیجه برسد.
در پایان جلسه اعضا از طبقه سوم انجمن که در حال بازسازی است بازدید کردند.