سهم 9 درصدی صنعت از رشد اقتصادی شش ماه اول سال گذشته این‌طور نشان می‌داد که دولت توانسته با تسهیلات‌دهی به داد بنگاه‌ها برسد اما رئیس کمیسیون صنعت اتاق تهران بر این باور است که این موضوع تنها نیاز صنعت کشور نیست و افزایش بهره‌وری، آسیب‌شناسی مسیر طی شده و برنامه‌ریزی برای تحقق اهداف آینده از دیگر نیازهای امروز صنعت است. به گزارش سایت خبری اتاق تهران، مهدی پورقاضی درباره اینکه چقدر تسهیلات‌دهی به یاری صنعت آمده است، گفت: اقدامی که دولت باید انجام دهد، کمک به آسیب‌شناسی بخش‌های مختلف صنعت و بعد از آن تدوین استراتژی و توسعه صنعتی است. این کار هنوز برای صنعت کشور انجام نشده و بیشتر انرژی دولت صرف پرداخت وام به بنگاه‌های صنعتی شده است. رئیس کمیسیون صنعت اتاق تهران گفت: در سال گذشته دولت بدون برنامه تصمیم گرفت مبالغی را وام بدهد. بخشی از تسهیلات اعلام‌شده برای سرمایه در گردش بنگاه‌ها پرداخت شده و بخشی هم پرداخت نشده است. در سال جدید براساس اعلام سخنگوی دولت، دوباره سیاست این است که به بنگاه‌ها وام پرداخت شود اما سوال این است که بر اساس کدام تحلیل تنها وام و تامین سرمایه مشکل صنعت کشور را حل می‌کند؟
عضو هیات نمایندگان اتاق تهران گفت: در صنعت به برنامه نیاز است اما به نظر می‌رسد در سال جاری در زمینه تسهیلات‌دهی به بنگاه‌های کوچک و متوسط تغییر قابل‌توجهی رخ ندهد و روند سال 95 دوباره طی شود. از سوی دیگر باید توجه کرد که دولت بانک‌ها را موظف به پرداخت تسهیلات می‌کند و با توجه به محدودیت منابع بانک‌ها روند تسهیلات‌دهی با چالش بزرگی همراه است. جذب سرمایه خارجی پس از لغو تحریم‌ها از دیگر منابعی بود که صنعت ایران برای نوسازی و تامین منابع مالی به آن امید بست. پورقاضی دراین‌باره گفت: جذب سرمایه خارجی در فضای ملتهب منطقه به سختی انجام می‌شود. سرمایه‌گذار خارجی وارد منطقه‌ای که درگیری و جنگ در آن زیاد است وارد نمی‌شود. بنابراین سرمایه‌گذار برای سودهای منطقی و طبیعی کشور نمی‌شود و ترجیح می‌دهد سرمایه‌اش را در کشوری به جریان بیندازد که در مناطق آرام‌تری از جهان قرار دارد. تیزی انتقاد از وضعیت صنعت تنها متوجه دولت نیست. بهره‌وری بنگاه‌ها و تلاش برای تولید محصول رقابتی از مسائلی است که صاحبان بنگاه‌های صنعتی باید به آن توجه کنند. رئیس کمیسیون صنعت اتاق تهران دراین‌باره گفت: افرادی که خود را با معیارهای روز رقابت در دنیا همراه نکنند در وضعیت خطرناکی قرار می‌گیرند. بنگاه‌ها باید روی مساله بهره‌وری بیشتر کار کنند. رقابتی بودن محصول از نظر کیفیت و قیمت به تمرکز بیشتر بنگاه‌ها بر اصل بهره‌وری متکی است. بنگاه‌ها اگر به این مسائل بی‌توجه باشند ورشکست خواهند شد.
