به نقل از جهان صنعت : عملکرد ضعیف دولت بهخصوص در حوزه اقتصاد، بر همگان آشکار شده است. عملکردی که خروجیاش نابسامانی کمنظیر در بازار ارز بوده و چارهای جز حواله دادن عامل این اوضاع به دشمن، برای فرار از پاسخگویی پیشروی دولت باقی نگذاشته است. این شرایط نابسامان که بهباور بسیاری از ناظران، بیش از هر عامل، از ناکارآمدی دولت در مدیریت بازار ارز نشات گرفته، حالا کشور را با بحرانی کمسابقه مواجه کرده است. اما در این میان، واکنش نمایندگان به هیچ عنوان آنچه از قوه مقننه انتظار میرود، نیست و نظارت پارلمان بر عملکرد دولت عملا محدود است به نطقها و تذکرهای نمایندگان. این در حالی است که جلسات غیرعلنی مجلس نیز تا به امروز خروجی و نتیجه ملموسی درپی نداشته و همزمان سکوت دولت در مقابل همان حداقل حسابکشیهای نمایندگان، این گمانه را تقویت کرده که مجلس قادر به ایفای نقش خود در این راستا نیست. این در حالی است که برخی نمایندگان انفعال دولت در قبال افزایش سرسامآور نرخ ارز را به کسری بودجه بیارتباط نمیدانند و معتقدند که بعید نیست دولت از این اوضاع چندان هم ناراضی نباشد. با این حال اوضاع اقتصاد کشور هر روز بحرانیتر میشود و آینده اقتصاد مملکت، پیوسته مبهمتر. به گونهای که یکی از نمایندگان ادوار مجلس که در این رابطه با «جهانصنعت» به گفتوگو نشسته، آینده کشور را درصورت ادامه این روند نابسامان، بسیار نگرانکننده ترسیم میکند.
جهانبخش محبینیا که سابقه بیش از دو دهه حضور در ادوار مختلف مجلس را در کارنامه دارد و در آخرین تجربه حضورش در پارلمان، نایبرییس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس دهم بود، میگوید: «اگر بخواهیم اقتصاد ایران را از زاویه آیندهپژوهی در یک سال آینده بررسی کنیم، متاسفانه باید به این نکته اذعان کنیم که آیندهای نگرانکننده پیشروی ماست و این وضع، منجر به نگرانیهای عمیقتر و شدیدتر هم خواهد شد.» او میگوید: «نکته نخست این است که سال آینده با این طیف مدیریت و عملکرد نظارتی پارلمان و ضعف مشهود دولت برای تامین معیشت و رفاه شهروندان و امنیت اقتصادی کشور سال خوبی نخواهد بود؛ سالی است که با پستی و بلندیهای زیادی مواجه خواهیم شد.» این نماینده ادوار مجلس که معتقد است «دولت از منظر اقتصادی، عملکرد بسیار ضعیفی داشته» با تاکید بر اینکه این عملکرد ضعیف دور از انتظار نبوده و قابل پیشبینی بود، گفت: «در واقع از ابتدای تشکیل دولت رییسی، آرایش دولت در بُعد اقتصادی اصلا قابلدفاع نبود و میتوان گفت سر مجلس کلاه رفت!» او میگوید: «عجیب است که درون پارلمان، عناصری داریم که بهرغم ناآشنایی با عملکرد دولت و قوه مجریه، از دولت حمایت کردند. محل شگفتی است که نیروهایی در مجلس حضور دارند که اقتصاد را به شکل عمیق و درست تجربه نکردند و روشن نیست چرا این آرایش اقتصادی دولت را تایید کردند. همچنین چرا جناب رییسجمهوری تیمی قویتر از این را به مجلس معرفی نکرد. هرچند آقای رییسی با اقتصاد بسیار ناآشنا است و تجربه اجرایی و کاری قابلقبولی در کارنامهاش دیده نمیشود.» او همچنین با تاکید بر وضعیت مشابه کابینه بهلحاظ کارآمدی و آشنایی با مدیریت اقتصاد، میگوید: «با این کارنامه کابینه، اینکه خروجی کار دولت به فاجعه اقتصادی بینجامد، قابل پیشبینی بود. با این حال شاهد بودیم که بر ادامه سیاستهای اقتصادی اشتباه پافشاری کردند و مجلس هم خنثی عمل کرد.» او که معتقد است در جریان حذف ارز ترجیحی یا همان دلار ۴۲۰۰ تومانی، نوعی «سیاسیکاری» صورت گرفته، میگوید: «به نظر میرسد برخی میخواستند با حذف ارز ترجیحی، بهنحوی زمینه را برای حذف تمامی وجوه کار دولت پیشین زیرسوال ببرند. در واقع سیاسیکاری کردند و برای اینکه به نحوی سیاستها و اقدامات اقتصادی آقای جهانگیری را مورد بازاندیشی و بازسازی قرار دهند، با موضعگیری سیاسی، اقدام به حذف ارز ترجیحی کردند و در نتیجه این تصمیم و اقدام، سیل وحشتناک تورم بر تورم قبلی اضافه شد.»محبینیا همچنین با ابراز نگرانی شدید نسبتبه وضعیت نابسامان بازار ارز و نوساناتی که در هفتههای گذشته شاهد بودیم، میگوید: «پیش از این هم بارها در مصاحبهها و صحبتهایی که داشتم، گفتهام که برای سران اقتصادی کشور، هیچ کاری واجبتر از مقاومت در برابر افزایش قیمت ارز، نیست و باید همه تلاش خود را معطوف به کنترل قیمت ارز کنند. بههرحال دولت و مجلس، مرکز پژوهش و تحقیقات دارند و تعجب میکنم که چطور کار به جایی رسیده که امروز، با نهایت تاسف، این اسب سرکش و چموش (ارز)، افسارش را گسیخته است. در واقع در حالی که شاهد بودیم این اسب سرکش در تمامی این چند دهه اخیر بیمحابا میتاخت، این بار افسار پاره کرده و ناموس اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشور را هدف قرار داده است.» او با ابراز تاسف از اینکه دولت آموزهای کهنه و قدیمی را دستاویز و راهنمای عملکرد خود قرار داده و بهراحتی همه مشکلات را به دشمن نسبت میدهد، میگوید: «اینجاست که ما به جای پاسخ کارشناسی با جوابهای غیرمنطقی و غیرمسوولانه مواجه میشویم؛ همانطور که یکی از نمایندگان مجلس اعلام کرد که معاون اول رییسجمهوری در صحن مجلس و در پاسخ به انتقاد نمایندگان گفته «این همه توانمندی ماست!» خب، اگر اینگونه است، پس شما چرا مسوولیت پذیرفتید؟! از جان مردم چه میخواهید؟!» این نماینده ادوار مجلس میگوید: «این انقلاب رایگان بهدست نیامده است. چرا در آستانه انتخابات، با سخنان نامعقول، وعدههای متوهم میدهیم اما وقتی بر صندلی قدرت تکیه زدیم، کسانی را که به ما رای دادند، با چنین عملکردی رنجور و ناامید کنیم؟!»
محبینیا با اشاره به ناآشنایی تیم اقتصادی دولت با علم اقتصاد، خاطرنشان میکند: «دولت نسبت به بازسازی اقدام نمیکند و وزارتخانهها عملکرد بسیار ضعیفی دارند و نسبتبه شاخصهای اقتصاد علمی و وضعیتی که بر اوضاع کلان مملکت حاکم است، آگاه نیستند و راهحل مبتنیبر حکمرانی و مدیریت درست را نمیشناسند؛ وگرنه دلیلی ندارد دلار ۲۷ هزار تومانی در عرض یک سال، چنین جهش وحشیانهای تا مرز ۶۰ هزار تومان داشته باشد.» او گفت: «این مساله هنوز در عرصه تورم، کسری بودجه، کمرنگ شدن بدون حساب و کتاب و بینهایت از ارزش پول ملی باقی است و معلوم نیست این اژدهایی که ثبات اقتصادی ما را نشانه گرفته، در هر شبانهروز کدام بخش از اقتصاد ما را ببلعد؛ یک روز سراغ ارزش پول ملی میرود و روز دیگر سراغ بخشی دیگر از اقتصاد مملکت.» او گفت: «فکر میکنم در دنیا، هیچ کشور دیگری وجود ندارد که بیش از ما با بیارزش شدن پول ملی خود روبهرو شده باشد. این در حالی که مسوولان نسبتبه این تورم، نگاه پذیرشی ندارند و آن را در قالب ادبیات معطوف به دیگری بیان میکنند؛ ادبیاتی که در نهایت منجر به عدم اعتماد به مسوولان کشور میشود.»محبینیا که معتقد است عملکرد ضعیف دولت باعث شده پیشداوریهای بسیار منفی در حوزه سیاست، اجتماع و فرهنگ شکل گیرد، همچنین با اشاره به پیامدهای ناکارآمدی تیم اقتصادی دولت و عدمپذیرش خطاها و ارجاع آن به دشمن خارجی، میگوید: «توجه داشته باشید که حواله کردن هر نوع ناکارآمدی به دشمن، بدون شک بازی با مدیریت و غیرت ایرانی است. مگر دشمن چه اندازه قدرتمند است که در هر عرصهای که میخواهد این بلایا را سر ما بیاورد؟! بهواقع مطمئنم که دشمن فاقد چنین شایستگی و زیرکیهایی است.» او که معتقد است در صورت صحت آنچه دولت در خصوص نقش دشمن در مشکلات کشور ادعا میکند، باید گفت که این نگاه به دشمن، بزرگترین دستاورد احتمالی دشمن است، میگوید: «آیا بهواقع دشمن میتواند دستاوردی بزرگتر از این داشته باشد؟! ما به اندازهای دشمن را بزرگ جلوه دادهایم که هر بلایی بخواهد سر ارز، تورم، قیمتها و امثال اینها بیاورد. این دسیسههایی متوهمانه در واقع شیفت از سوی ناکارامدان به سوی دشمن شده است؟! آنقدر مسوولان نسبتبه حساسیت عمومی بیتفاوت شدهاند که من میترسم با ادامه این روند، فرصتی برای مقابله با دسیسههای دشمن نداشته باشیم.»